Kathmandu, People Power Wins
23 april – 25 april
Na een relatief rustige zondag waarop het ultimatum van de Seven party alliance (SPA) aan de koning zonder reactie verstreek, leek de maandag normaal te beginnen. Helaas bleek er echter toch weer een curfew te zijn van 11.00 uur tot 18.00 uur. Toch bleef het vrij rustig in de stad. Iedereen maakte zich op voor de grote dag van dinsdag 25 april, waarop de SPA met een “massive showdown”, een demonstratie van 2 miljoen mensen die de gehele 27 kilometer lange ringroad zou moeten omcirkelen aangevoerd door de leiders van de SPA zelf, haar eisen verder kracht wilde bijzetten. Er hangt een gespannen sfeer in de stad. Het volk weet allang en breed dat ze de strijd zal winnen. Alleen is het nog de vraag hoeveel bloed er zal moeten vloeien voor de koning het ook begrijpt. Men ziet de confrontatie met angst tegemoet. Het leger brengt nog eens extra manschappen over vanuit Pokhara naar Kathmandu.
Het aantal toeristen in Nepal is zeer drastisch gedaald. Er komen nauwelijks nog nieuwe toeristen binnen en elke dag vertrekken er vliegtuigladingen vol.
Wij brengen de dag door met een bezoekje aan vrienden, we helpen een “bevriende” fietsenhandelaar (een paar keer een fiets huren is voldoende voor eeuwige vriendschap 😉 ) die door een Canadese toerist van een motorfiets is beroofd, door met hem naar de Canadese ambassade te gaan. Deze ambassade zal zijn deuren op dinsdag ook sluiten en heeft nog geen idee wanneer ie weer open zal gaan. Weer een “gezellig” voorteken.
Daarna gaan we naar het kinderhuis waar we in in voorgaande jaren vrijwilligerswerk hebben gedaan. Het weerzien met alle kinderen is heel erg leuk. Mn de jongste kinderen hebben natuurlijk geen flauw benul van wat er allemaal gebeurt in het land en zijn vrolijk als altijd.
Wanneer we om 22.30 uur naar onze kamer gaan, is er nog steeds geen duidelijkheid of en hoe lang er op dinsdag curfew zal zijn. Om 22.45 (als de meeste Nepalezen allang op één oor liggen) komt plotseling het bericht dat de koning op het late tijdstip van 23.30 uur (hier dus zo’n beetje diep in de nacht) wederom een toespraak zal houden.
In een zeer verrassende maar ditmaal zeer slimme toespraak gaat de koning diep door de knieën. Hij herstelt per vrijdag 28 april het parlement, dat in 1999 was gekozen en op 22 mei 2002 naar huis was gestuurd, weer in ere en betuigd zijn medeleven aan de nabestaanden van de slachtoffers van de ongeregeldheden van de afgelopen weken. Hiermee geeft ie de macht terug aan de politici en redt ie in ieder geval voorlopig het koningshuis.
Op zich een mooi resultaat waar de SPA 3 weken geleden waarschijnlijk heel erg blij mee zou zijn geweest en die de SPA nu ook van harte toejuicht. En zeker voor de korte termijn is het ook zeer positief voor Nepal. De macht ligt weer bij de politieke partijen en voorlopig komt er een einde aan de zeer nijpende situatie: er waren al minimaal 14 doden gevallen en vele duizenden gewonden, er was een groot voedseltekort, nog maar voor een paar dagen brandstof in de Kathmandu vallei, voorraden van belangrijke medicijnen waren nagenoeg op, etc, etc.
Echter, voor de lange termijn zijn er nog 2 belangrijke punten:
1) de Maoïsten verwerpen het akkoord en dreigen met een blokkade van de Kathmandu vallei.
2) Nepal is nog niet verlost van deze koning en van zijn zo mogelijk nog ergere zoon. Kans op herhaling is dus niet uitgesloten.
Dus het is zeker nog niet geheel rozengeur en maneschijn, maar de Nepalese bevolking is er erg blij mee en feest er maandagavond en dinsdag de gehele dag rustig op los. De ouderwetse chaos is dinsdag meteen weer terug in de stad. Er is nog veel politie op straat, maar die is voor een flink deel bezig met het regelen van het verkeer en het in goede banen leiden van enorme wachtrijen bij de diverse benzinestations.
Zelf gaan we op deze dag naar de stupa van Boudhanath, waar een aangename rust en sfeer hangt. Niet voor iedereen was het rust, want er werd ook hard gewerkt aan de stoepa. De stoepa werd door vele devotees weer een beetje rechtgemaakt en er werd goed samengewerkt (wel een beetje overdreven, zo allemaal in een rijtje). In een nabijgelegen klooster kwam een belangrijke lama vele toegestroomde mensen zegenen.
Op de terugweg rijden we langs het bekende Ratna-park in het centrum van de stad, waar een enorme mensenmassa op de been is voor diverse toespraken en een volksfeest. Vanaf een (veilige) afstand kijken we toe, als plotseling de massa in beweging komt. Honderden mensen rennen weg, we zien politie traangas afvuren en ook aan de andere kant van het park rennen duizenden mensen in paniek weg. De aanleiding is ons geheel onduidelijk, maar het lijkt ons beter om ook te vertrekken. In diverse nieuwsbronnen konden we vooralsnog niets vinden over dit incident.
