Tika Bhairab / Lele Valley
April/mei
Bij terugkomst in Kathmandu (na onze trip door India, naar Rara Lake, Lumbini en Tansen) brengen een bezoekje aan de New Tulip School. Net als tijdens eerdere bezoekjes aan deze school worden we weer zeer hartelijk onthaald.
Kamer onder water
Een aantal dagen later fietsen we weer naar het kinderhuis in Sankhu waar we met de kinderen spelen en hen helpen met hun huiswerk. Op de terugweg komen we in een enorme heftig en langdurige regenbui terecht. We schuilen in een restaurant bij de stupa in Bouddhanath en aangezien het maar blijft regenen, bestellen we hier ook maar ons avondeten. Wanneer het eindelijk niet meer zo hard regent, fietsen we door naar het guesthouse, waar ons een onaangename verrassing wacht. De afvoeren van de terrassen buiten ons appartement, konden de enorme hoeveelheid water niet goed aan en er is behoorlijk veel water onze kamer ingelopen. Het water staat centimeters hoog op het tapijt.
Er komt een paar man personeel van het guesthouse om de boel zo droog mogelijk te maken, maar de vloerbedekking zelf krijgen ze natuurlijk niet droog. Voor deze nacht krijgen we een andere kamer. De volgende nacht wordt de hele vloerbedekking er uit gehaald in de hete zon te drogen gelegd en daarna weer op zijn plek gedaan.
Koninginnedag
Op 30 april vieren we Koninginnedag bij het Summit Hotel in Patan. Hier is traditioneel een vrijmarkt in de tuin van het hotel waar kinderen ook spelletjes kunnen doen en de bezoekers kunnen genieten van allerlei Nederlandse en Nepalese lekkernijen. ’s Avonds is er een receptie georganiseerd door het Nederlandse consulaat.
Tika Bhairab en Lele
De volgende dag maken we een fietstocht naar Tika Bhairab en Lele Valley. Bij Lele is een monument ter nagedachtenis aan de vliegtuigongeluk van een Pakistan International Airlines toestel op 28 September 1992. Hierbij is de broer van een vriendin van ons omgekomen. Het blijkt echter niet zo makkelijk te vinden en ook de locale bevolking kan ons niet helpen om het te vinden, wat ons enigszins verbaast.
Als alternatief fietsen we nog wat door de vallei en maken een mooie wandeling door de heuvels en kleine gehuchtjes in de mooie omgeving van Lele.
Het is een behoorlijk warme dag, maar als we aan het einde van de middag terugkomen in ons guesthouse kletteren er grote hagelstenen uit de hemel.
Diner bij Jyoti
Een paar dagen later zijn we uitgenodigd om bij Jyoti thuis te eten. Jyoti is samen met drie andere Nepalese meiden vrijwilligster in het kinderhuis in Sankhu. Het lijkt Jyoti en haar vriendin Juna handig om op Durbar Square af te spreken omdat dat dicht bij het huis van Jyoti zou zijn. Dus fietsen we daar eerst naar toe en daarna lopen we samen met de 2 meiden behoorlijk lang door kleine straatjes om ten slotte vlakbij Chhetrapati (omgeving van ons guesthouse) uit te komen, waar Jyoti en haar moeder in een vrij redelijk appartement wonen. Hmm, Nepalezen/vrouwen en hun ruimtelijke/geografische inzicht. Het wordt een gezellige avond met heerlijk eten.
Suus naar Amsterdam en Cuba
Weer een paar dagen later gaat Susanne alleen naar Amsterdam. Zij gaat samen met haar vader een aantal weken naar Cuba en aangezien ons huis is verhuurd tot begin juni, blijft Arno alleen in Kathmandu achter. Dat lijkt een aangenamer vooruitzicht dan “alleen” naar Nederland en dan kijken waar ie onderdak kan vinden.
De dagen daarna gebruikt Arno om voorbereidingen te treffen voor de trekking naar Tilicho Lake die hij met Nepalese vrienden zal maken, o.a. nog de benodigde spullen kopen en nog wat aan de conditie werken door hard te lopen op Tundikhel en naar Swayambunath.
Een paar dagen later zijn we uitgenodigd om bij Jyoti thuis te eten. Jyoti is samen met drie andere Nepalese meiden vrijwilligster in het kinderhuis in Sankhu. Het lijkt Jyoti en haar vriendin Juna handig om op Durbar Square af te spreken omdat dat dicht bij het huis van Jyoti zou zijn. Dus fietsen we daar eerst naar toe en daarna lopen we samen met de 2 meiden behoorlijk lang door kleine straatje om ten slotte vlakbij Chhetrapati (omgeving van ons guesthouse) uit te komen, waar Jyoti en haar moeder in een vrij redelijk appartement wonen. Hmm, Nepalezen/vrouwen en hun ruimtelijke/geografische inzicht. Het wordt een gezellige avond met heerlijk eten.
Weer een paar dagen later gaat Susanne alleen naar Amsterdam. Zij gaat samen met haar vader een aantal weken naar Cuba en aangezien ons huis is verhuurd tot begin juni, blijft Arno alleen in Kathmandu achter. Dat lijkt een aangenamer vooruitzicht dan “alleen” naar Nederland en dan kijken waar ie onderdak kan vinden.
De dagen daarna gebruikt Arno om voorbereidingen te treffen voor de trekking naar Tilicho Lake die hij met Nepalese vrienden zal maken, o.a. nog de benodigde spullen komen en nog wat aan de conditie werken door hard te lopen op Tundikhel en naar Swayambunath.
