Koeweit
Zondag 5 april 07.00 uur ’s ochtends met een grote kop cappuccino turend naar één grote grijze massa. We zitten op Kuwait Airport te wachten, aangezien onze British Airways vlucht naar Londen ruim drie uur vertraging heeft vanwege de mist, terwijl we drie kwartier eerder nog van een prachtige boven de Perzische Golf opkomende zon konden genieten vanuit het fraaie ruime appartement van onze vrienden dichtbij Koeweit-City.
Mist lijkt ons een zeldzaamheid hier, maar de vertraging is een mooie gelegenheid om een begin te maken met een verslag van de afgelopen weken in Londen, Koeweit en Dubai.
Een kleine 3 weken geleden vertrokken we naar Koeweit via Londen, waar we van de gelegenheid gebruik maakte om meteen 2 nachten in deze stad te blijven en bijna 3 hele dagen van Londen te kunnen genieten. Meer dan 10 jaar geleden zijn we daar voor het eerst en laatst geweest tijdens regenachtige koude dagen vlak voor kerst, wat de stad een vrij mistroostige aanblik gaf. Hoe anders was het nu. 3 dagen stralend weer en de Londenaren genieten volop van het lekkere zonnetje. Terrassen en parken zitten bomvol met mensen en op de zuidoever van de Theems is het een (gezellige) drukte van belang.
We hebben een mini-hotelkamer, met Ini-Mini douchecel, die enorme behendigheid en lenigheid vereist om überhaupt je voeten te kunnen wassen, maar het is rustig gelegen op loopafstand van Kensington Gardens en een steenworpafstand van het Earls Court metrostation zodat we binnen no-time in het centrum zijn.
Het is veel te mooi weer voor musea of warenhuizen dus we blijven vooral buiten en wandelen veel door Soho, Covent Garden, langs Westminster Abbey, vandaar via de South Bank helemaal naar de Tower Bridge, en weer terug door The City naar St Pauls Cathedral.
Op de dag van vertrek hoeven we pas om 20.00 uur op het vliegveld te zijn, dus hebben nog een hele dag en gaan onder andere naar en in het enorme reuzenrad “The London Eye” langs de Theems en lopen/bussen via Buckingham Palace en Hyde Park naar Notting Hill.
Het is een totaal andere en heerlijk zonnige ervaring, wat een verschil met de vorige keer. Een ander opvallend verschil is het grote aantal (beveiligings)camera’s dat inmiddels in de stad geplaatst is. In Amsterdam is dit al erg, in Londen heb je het gevoel dat je op elk willekeurig moment vanuit minimaal 5 verschillende hoeken geregistreerd wordt. De gedachte aan de film “The Truman Show” bekruipt ons wel eens.
Vervolgens pakken we dus het vliegtuig naar Koeweit waar onze vrienden Maarten en Maaike met hun twee lieve zonen van 1 en 3 sinds begin 2008 een bestaan hebben opgebouwd.
Via GreenSeat hebben we onze vlucht ditmaal klimaat neutraal gemaakt, wat achteraf een enigszins nutteloos gevoel geeft tijdens een verblijf in zo’n energieverslindend land, maar goed, alle beetjes helpen, zullen we maar zeggen.
Maarten pikt ons ’s ochtends vroeg op van het vliegveld met hun grote Chevrolet Tahoe, een flinke luxe en stevige “tank” en al binnen enkele minuten blijkt dat dat geen overbodige luxe in dit land. De Koeweitis rijden als gekken, verkeersregels en -manieren zijn voor hun onbekende woorden, halen links en rechts in, maken wheelis, spins of houden wedstrijdjes op de openbare weg en niet veel later treffen we een pas gecrashte auto aan, die op zijn dak op de vluchtstrook ligt. De eerste van de vele wrakken/ongelukken die we nog zullen zien. “Welkom in Koeweit” zegt Maarten nog eens.
Over de goede brede wegen zoeven we in no-time naar hun prachtige, ruime appartement in een groot luxe complex dat van alle gemakken is voorzien: o.a. zwembad, fitnessruimte, squash- en tennisbaan, 24 uurs receptie.
Tijdens de korte nachtvlucht hebben we nauwelijks kunnen slapen, maar veel energie zullen we de eerste dag ook niet nodig hebben. Na een kop koffie en een douche, nemen ze ons mee naar het Hilton Beach Resort waar ze menig zonnig weekeinde (= vrijdag + zaterdag) verkoeling zoeken en zonder beperkingen van de publieke stranden kunnen zonnebaden en zwemmen.
In de Arab Times lezen we een stukje van de Editor-in-Chief met betrekking tot het wederom door de Emir (erfelijke titel) ontbonden parlement. De machtsbeluste parlementariërs krijgen er aardig van langs en de hielen van Emir Sabah Al-Ahmad Al-Jaber Al-Sabah worden flink gelikt met termen als “onze grote visionaire leider” en vele varianten daarop. Op zich wel fijn en helder, dat plaatst de rest van de berichtgeving van deze krant meteen in een duidelijk daglicht. Hoe anders is dat in Nederland, waar veel mensen nog geloven in objectieve berichtgeving.
Overigens wordt het internet in Koeweit flink gecensureerd, o.a. websites op het gebied van gokken en “adult-content” worden geblokkeerd.
Na het strand/zwembad bezoek gaan we samen met vier van hun vrienden en hun kinderen lekker BBQ-en op hun heerlijke ruime balkon met uitzicht over de Arabian Gulfstreet, The Kuwait Towers, het strand en de Perzische Golf.
Er is ons altijd voorgehouden dat alcohol verboden is in Koeweit, maar de zelf gebrouwen dan wel gesmokkelde drank (bier, rum en wijn) vloeit rijkelijk. Moe en verzadigd gaan we op tijd naar bed.
De volgende dag doen we ook rustig aan, gaan nogmaals naar het strand en daarna naar één van de nieuwste supergrote en moderne shopping malls met onder andere twee winkels die onder Maartens’ verantwoordelijkheid vallen. Het is zaterdag en het is gezellig druk. Shoppen of gewoon rondkijken/-wandelen in één van de vele malls is een belangrijke vrijetijdsbesteding.
De Koeweitis volgen de Britse moederdag, maar dan één dag eerder omdat zondag hier de eerste werkdag van de week is. Maarten koopt bloemen voor de (aanstaande) moeders en terug in het appartement worden we verrast met kadootjes ter gelegenheid van moederdag. Suus blijkt daar nu reeds voor in aanmerking te komen. Jaja, voor degene die het nog niet wisten: er is nageslacht op komst !! Dat maakt deze trip wel extra bijzonder. Voorlopig één van de laatste keren met zijn tweeën op pad.
Ook de volgende dagen doen we lekker rustig aan met uitslapen, een heel klein beetje werken, informeren m.b.t. boottrips naar Failaka Island en duiktrips, een korte rondleiding met de auto door The City, heerlijk lunchen op zonnige terrassen bij de havens van Marina Crescent en Souk Sharq en wat wandelen langs de kust en de wijk Al Dasma/Bneid Al Gar waar Maarten en Maaike wonen.
Het oversteken van de op sommige plaatsen 10 rijstroken brede Arabian Gulf street kan een interessant en langdurig proces zijn. Langs deze weg staan snelheidsborden met 80 km, wat door Koeweitis waarschijnlijk als absolute minimum snelheid wordt geïnterpreteerd, het oversteken van 5 rijbanen, waar de auto’s dik over de 100 rijden is vrij lastig. Stoplichten zijn hierbij meestal niet heel behulpzaam, want vaak zijn die er alleen om het autoverkeer te regelen en als de ene richting stopt, komen de auto’s uit een andere richting al weer aan scheuren.
Al snel zit het eerst kortere deel van onze 2-delige Koeweit-trip er al weer op. Aangezien we vanuit Koeweit vrij goedkoop met Jazeera Airlines naar Dubai kunnen vliegen, maar we gebruik van deze mooie kans om deze bijzondere stad een paar dagen te bezoeken. Daarna hebben we nog acht dagen voor Koeweit om wat meer uitstapjes te maken naar o.a. diverse musea, de grote moskee, Failaka eiland en het noorden van het land.
Nog wat (eerste) indrukken van Koeweit:
– Rondom Koeweit stad ligt een uitgestrekt stedelijk gebied (met lengte van circa 35 tot 60 kilometer, afhankelijk van welke delen je nog meerekent) waar het grootste deel van de bevolking woont. Dit gebied ligt ingeklemd tussen de woestijn en de Perzische Golf. Het is behoorlijk schoon, maar van stedenbouwkundige planning lijkt niet/nauwelijks sprake. Moderne nieuw-/hoogbouw, oude vervallen woningen, ruïnes, (braakliggende) bouwterreinen wisselen elkaar tot midden in het centrum van Kuwait City af. Alleen de hele strook langs de Perzische Golf is wat meer georganiseerd, met veel moderne gebouwen en een heel lange mooie boulevard met veel parkjes en andere gelegenheden voor ontspanning.
– Voor zover je in contact komt met Koeweitis (bijv bij overheidsdiensten en musea) lijken ze zeer vriendelijk, het meeste contact lijkt plaats te vinden vanuit de auto middels lachen, vriendelijke en vrolijke gebaren. Op straat besteden ze nauwelijks aandacht aan westerlingen. In taxi’s, winkels, hotels en restaurants krijg je vnl met andere Aziaten te maken.
– De maatschappij is enorm gelaagd, met grofweg drie lagen:
a) De grotendeels welvarende tot zeer rijke Koeweitis
b) Westerse expats
c) Aziatische/Afrikaanse expats met werkvergunning
a) De Koeweitis hebben een maatschappij gecreëerd waar Geert Wilders en wijlen Hans Janmaat jaloers op zouden zijn (geweest). Alleen echte Koeweitis hebben volledige rechten, krijgen de luizenbaantjes bij overheid en bankwezen met veelal korte werktijden en relatief weinig arbeidsjaren te gaan voor hun pensionering. Velen rijden rond in grote luxe auto’s en wonen in prachtige huizen/appartementen. Zowel mannen en vrouwen zien er over het algemeen zeer verzorgd uit, vrouwen vaak in abaya (met daaronder soms weer prachtige kleding), maar ook alleen met hoofddoek en anderen gewoon zonder. De rijken beschikken vaak over een of meerdere maids en/of nannies die veel huishoudelijk werk uit handen nemen. De Koeweitis zijn goed voor slechts circa 30% van de grofweg 3 miljoen inwoners van het land.
b) De (veelal Westerse) expats die ingehuurd worden voor specialistische kennis/ervaring. Hebben goede woon- en werkomstandigheden, maar relatief weinig rechten. Hun verblijfsvergunning is afhankelijk van een sponsor (een Koeweiti of bedrijf gevestigd in Koeweit) en zowel baan als de daarbij samenhangend verblijfsvergunning kunnen op zeer korte termijn worden beëindigd. Financiële zaken als lenen, leasen, sparen zijn voor hun aan beperkingen onderhevig.
c) de laag of ongeschoolde buitenlandse arbeiders, veelal uit Egypte, Pakistan, Bangladesh, India, Nepal of andere Aziatische landen. Wonen en werken regelmatig onder erbarmelijke omstandigheden, o.a. in de bouw, porter of als schoonmaker. De iets gelukkigere werken bijv in winkels of als huishoudelijke hulp.
Binnen deze groep wordt er op basis van etnische afkomst weer onderscheid gemaakt in de rechten en de beloning. Maids uit bijvoorbeeld de Filipijnen worden beter betaald dan die uit Sri Lanka of India (als de laatste het al zover schoppen).
Vooral de Koeweitis zelf behandelen deze groep regelmatig als minderwaardig en trekken hun maids/nannies regelmatig duidelijk herkenbare uniformen (meer lijkend op een pyama) aan.
Ook Westerse expats huren veelal maids/nannies in, maar deze zorgen over het algemeen beter voor hun personeel.
Gelukkig zijn er ook Koeweitis die zich het lot van deze groep aantrekken en hun landgenoten (bijv via ingezonden brieven in de krant) oproepen tot meer respect en duidelijk maken dat de welvaart/ontwikkeling in Koeweit deels door de expats/arbeiders is mogelijk gemaakt.
Een voorbeeld van behandeling door Koeweitis van buitenlandse arbeiders vind je in het volgende relaas over een misbruikte Nepalese vrouw.
– De vrije tijd lijken Koeweitis vooral in hun auto te spenderen, heen en weer rijden over The Arabian Gulf Street of over Highway 2 (Lovestreet) of van Mall naar Mall, maar dit is uiteraard een klein beetje overdreven gesteld. Maar hierbij onze inschatting van hun favoriete tijdverdrijf in willekeurige volgorde: Shopping Malls bezoeken, rondrijden in de auto, spelen (kan ook met auto of motor, daarnaast met oa met jetski, motorboot, in speelhallen, videogames ed of in pretparken), eten, gezellig samen komen in parken, op het strand, langs boulevards, Diwaniyas (plek in of rond het huis of een tent om samen te komen).
– Koeweitis zijn ontzettend nationalistisch. De nationale vlag zie je op heel veel plaatsen, evenals als de foto’s van de Emir en de kroonprins.
– Mannen en vrouwen gaan nog redelijk gescheiden door het leven. Dit begint natuurlijk al in de moskee met gescheiden ruimten voor mannen en vrouwen en zie je ook op straat en in de shopping malls. Mannen lopen/zitten meestal met mannen, vrouwen met vrouwen, hoewel dit waarschijnlijk wel aan het afnemen is, minder traditionele Koeweitis gaan wat gemengder door het leven.
De scheiding werkt ook door in de shopping malls en het verkeer, waar groepjes mannen meer de kans hebben om met (groepjes) vrouwen te flirten.
– Fastfood en drive-thru ketens zijn vrij populair en je vindt vele McDonalds, Pizza Hut, KFC en Starbucks drive thru vestigingen met af en toe (mn op vrijdagavond) lange rijen wachtende auto’s. Overgewicht is dan ook een redelijk probleem.
– Koeweit is redelijk betaalbaar. Er zijn geen inkomsten- en omzetbelastingen en prijzen liggen over het algemeen iets lager dan in Nederland.
* Goede accommodatie voor westerse expats is soms prijzig, echter woningen zijn ruim en bij de huurprijs zitten soms vele extra’s als 24 uurs receptie, schoonmaak, internet, krant inbegrepen en er komen geen gemeentebelastingen of andere overheidstoeslagen bovenop, waardoor de prijs/kwaliteitverhouding waarschijnlijk beter is dan in Nederland
* Goede restaurants zijn goedkoper dan vergelijkbare restaurants in Nederland en de service is aanzienlijk beter/vriendelijker. Daarnaast is er een heel scala van low-budget restaurantjes waar de prijzen ontzettend laag zijn.
* benzine is ronduit spotgoedkoop en misschien nog wel goedkoper dan gebottled water.
* sommige luxe producten of voedingswaren moeten (van ver) worden geïmporteerd en zijn daarom wel duurder en/of van mindere kwaliteit.
