Nagarkot
Vrijdag 1 april vlogen we dus weer terug naar Kathmandu. De volgende ochtend vertrokken we met met Sangeeta en Santosh en 2 vriendinnen van hen naar Nagarkot waar we het weekend zouden blijven. In dit weekende viel ook de verjaardag van Arno dus dat was wel een leuke combinatie. Later op de middag kwamen er nog twee vrienden van S&S en met zijn 8-en was het heel erg gezellig. We hebben daar veel gewandeld, gekletst, gelachen en gegeten.
Nagarkot ligt ongeveer anderhalf uur rijden ten oosten van Kathmandu op een heuveltop van bijna 2000 meter aan de rand van de vallei en in de omgeving vind je veel leuke Tamang dorpjes. Het is vooral bekend van het prachtige uitzicht over de Himalaya range, mn bij zonsopgang. Met goed weer kun je pieken zien over een lengte van zo’n 400 km. Helaas wordt het zicht op dit moment steeds minder daar het regenseizoen in aantocht is, konden wij alleen van mist genieten, maar dat mocht de pret zeker niet drukken.
We hebben ook weer het één en ander geleerd over Nepal. Toen er aardig wat drank gevloeid had, kwamen de tongen ook een beetje los en kwamen de frustraties over de huidige situatie in Nepal naar boven. Was wel moeilijk hoor, die mensen hebben echt zwaar te lijden van het gepruts van koning, politici en maoïstische rebellen (gelukkig hebben wij in Nederland alleen het geneuzel van politici). Deze 6 Nepalezen vonden de discussie over democratie of niet ook niet zo heel interessant. Het enige wat ze willen is vrede en bewegingsvrijheid en wat voor soort bestuur dat mogelijk maakt, zal ze eigenlijk een zorg zijn. Ze zijn bijzonder teleurgesteld door de wanprestaties van zogenaamde democratische politici. Ook maakten ze zich erg boos over grote buitenlandse organisaties die in het verleden en waarschijnlijk nog steeds grote sommen geld naar Nepal stuurden voor goede doelen maar het gebruik ervan te weinig controleerden, waarmee grootschalige corruptie niet al te moeilijk werd gemaakt.
Zondagochtend hadden Suus, Sangeeta en Santosh een verjaardagstaart voor Arno geregeld om toch iets van verjaardagssfeer te creëren. Nepalezen doen zelf nl. eigenlijk niet aan verjaardagen, velen weten niet eens wanneer ze geboren zijn (ook niet welk jaar). De modernere en rijkere Nepalezen beginnen hun verjaardag wel steeds meer te vieren, maar meestal op bescheiden schaal, met weinig toeters en bellen.
Om een uur of 13:00 gingen we weer richting Kathmandu, waar we de dag vroeg afsloten, daar het regende en we bijzonder moe en brak waren van de avond te voren.
De rest van de week aardig doorgewerkt, want vanaf zaterdag 9 april krijgen we dus 2 weken lang visite. In die periode willen we onze werkzaamheden wel op een wat lager pitje zetten om zodoende leuke dingen met hen te kunnen doen.
Ook waren we weer volop in Hamro Niwas voor de computerlessen en om leuke dingen te doen met de kinderen. Toen wij in Pokhara waren, werden er in Kathmandu nieuwe software cd-roms voor het kinderhuis afgeleverd. Susanne had aan GSP in Engeland een mail gestuurd hoe wij nieuwe exemplaren van hun software die we nu ook al gebruiken kunnen bestellen in Nepal en of ze misschien wat software ter beschikking wilden stellen. Direct kregen we van hen een reactie dat ze geen distributeur in Nepal hadden, maar wel bereid waren om 10 verschillende cd’s op te sturen. Die zijn dus inmiddels aangekomen. De kinderen kunnen nu weer maanden, zo niet al gauw een jaar, vooruit met deze nieuwe opvolgers van voor hun een reeds bekende lesmethodiek.
Verder bezochten we op donderdagmiddag het opvanghuis voor straatkinderen waar Tamara en Arjan, vrijwilligerswerk doen en zij kwamen ’s avonds een kijkje nemen in Hamro Niwas. Wel leuk en interessant om zo wat ervaringen uit te wisselen. Het opvanghuis van Educ Nepal is een dagopvang voor straatkinderen. De kinderen komen hier slechts een deel van de dag naar toe (10 tot 15) omdat ze anders op straat zouden zwerven. In het tehuis krijgen ze rust, onderwijs en een eenvoudige maaltijd. Toen wij er waren, was net een groot aantal niet aanwezig. Die waren weg voor een toelatingsexamen voor het volgende schooljaar, dat over enkele weken begint. Voor een deel van de kinderen zijn nl sponsors gevonden die hun schoolgeld (circa euro 5 tot 9 per maand) betalen. De kinderen die er nog wel waren, waren bezig om van gebruikte plastic waterflessen en plastic zakken, gekleurde armbandjes te maken, wat ze vol overgave deden.
De komende 2 weken zullen we dus allerlei bezienswaardigheden gaan bezoeken in Nepal, eerst een paar dagen in de Kathmandu vallei. Na het vieren van oud&nieuw in Kathmandu zullen we op nieuwjaarsdag (14 april) naar Pokhara vliegen om van daar uit een korte trekking te maken. Van 16 april tot en met 21 april zitten we in de bergen, waar we dus ook de verjaardag van Susanne zullen gaan vieren.
Situatie in Nepal
Op dit moment is het weer bandha buiten de vallei. Deze is ingegaan op 3 april (leuk kadootje) en zal naar verwachting tot 13 of 14 april duren.
Er was hier sowieso al geen persvrijheid meer sinds 1 februari. Echter, het verbaasde ons regelmatig wat voor soort berichten nog wel de krant haalden. Mn met betrekking tot uitspraken van bepaalde politici tegen de koning en voor pro democratie-rally’s.
Echter, de overheid heeft nu een nieuwe truc verzonnen om de media meer pro-Koning nieuws te laten brengen. Vanaf heden zal de overheid alleen nog in “betrouwbare en staatsveiligheid ondersteunende” media adverteren.
Door de slechte economische situatie ligt ook de advertentie markt al helemaal op zijn gat, dus welk medium kan het zich permitteren om ook de overheidsadvertenties te missen.
Verder zal waarschijnlijk vanaf maandag het post paid mobiele telefoonverkeer weer hervat worden, maar dan alleen binnen de Kathmandu vallei. Het is nog onduidelijk wanneer ook het pre paid verkeer en de mobiele telefonie in de rest van het land hervat zal worden.
